ஒரு வரி உண்மை !
உன் மனம் அறிந்தால் மார்க்கமும் அறிவாய் !
ஒன்றுமில்லாததற்கு ஓராயிரம் முறை முயல்கிறாய் !
தீராத ஒன்றுக்கு தீர்வு காண முயலாதே !
தேர்ந்தெடுக்காததால் தெளிவாகிப் போனேன் !
இழந்தப் பின்தான் இருந்ததின் மதிப்பு புரிகிறது !
தானாய் தோன்றுவதை தற்செயலாய் எழுதி வைத்தேன் !
முத்தெடுக்க மூழ்கி முத்தாகிப் போனதென்ன மாயமோ ?
பொறுமையாக இருக்க அவசரப்பட்டேன் !
அகம் மலர்ந்தப் பின் முகம் மூடி எதற்கு ?
அழுகையை விடுத்தேன் அமுதசுரபியாகிப் போனேன் !
Leave a Reply